digante

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an araogenn digant hag an dibenn-ger -e

Furm araogenn

Gour Furm
U1 diganin, diganen
U2 diganit, diganez
U3g digantañ
U3b diganti
L1 diganeomp, diganimp
L2 diganeoc'h
L3 diganto, digante
D diganeor

digante /diˈɡãnte/

  1. Furm an araogenn digant, displeget en trede gour lies
  2. Gant ar verb degemer
  3. Gant ar verb goulenn
  4. Gant ar verb kemer
  5. Gant ar verb kouezhañ
  6. Gant ar verb lemel

Stummoù all

Troidigezhioù