digant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag an araogenn gant.

Araogenn

Gour Furm
U1 diganin, diganen
U2 diganit, diganez
U3g digantañ
U3b diganti
L1 diganeomp, diganimp
L2 diganeoc'h
L3 diganto, digante
D diganeor

digant /ˈdiːɡãnt/

  1. kaout un dra bennak digant unan bennak
  2. goulenn, kemer, laerezh, lemel, prenañ, tapout, tennañ un dra bennak digant unan bennak
  3. mervel, mont, digant unan bennak

Troioù-lavar

Gwelet ivez