diganez

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- ha ganez (furm displeget an araogenn gant)

Furm araogenn

Gour	Furm
U1	diganin, diganen
U2	diganit, diganez
U3g	digantañ
U3b	diganti
L1	diganeomp, diganimp
L2	diganeoc'h
L3	diganto, digante
D	diganeor

diganit /diɡãˈnɛːs/

1. Furm an araogenn digant, displeget en eil gour unan
   • — Ya, lavaret a rin dit. Mes n'eo ket un tamm bara eo a c'houlennan diganez. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 158.)
   • — Ia, te lavar an dra-ze. Mez n'euz forz, mar kerez, me a breno da laboused digan-hez. Pegement a c'houlennez anezho? — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 18.)
   • N'oa ket deut mat en ti, ma lavaras :
     — Ama ez eus unan bennak, va mamm.
     — Ya da, emezi, da genderv bihan a zo deut d'az kaout da c'houlenn eun dra bennak diganez. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 71.)

Stummoù all

• diganit

Gerioù kevrennek

• diganez-te