diganeomp
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm araogenn
| Gour | Furm |
| U1 | diganin, diganen |
| U2 | diganit, diganez |
| U3g | digantañ |
| U3b | diganti |
| L1 | diganeomp, diganimp |
| L2 | diganeoc'h |
| L3 | diganto, digante |
| D | diganeor |
diganeomp /diɡãˈnɔ̃m(p)/
- Furm an araogenn digant, displeget er c'hentañ gour lies
- [...], hag an Aotrou Kerbalanek a gasas Per Kemener ha me d'o c'haout, da c'houzout hag ezhomm o doa eus un taol-skoaz diganeomp evit dont a-benn eus o c'hrog. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 53.)
- Pa veljont Jesus a-ziabell, an dud-se a ziredas d'he gaout, a stouas hag a grias gant eur vouez crenv : « Petra falvezit diganeomp, Jesus, Mab Doue a zo dreist peb tra ? Ha deut oc'h ama evit hor poania araog an amzer ? » — (Yann-Fañch Caer, Ar Pevar Aviel lakeat en unan, Brest, 1904, p. 108.)
- « [...]. Pep tra a zo da Zoue, ha Doue a c'hell goulenn diganeomp pep tra » — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 41.)
- — Gant an estrañjourien a zo o klask laerezh an aodoù diganeomp evit sevel pizaot, sell ! — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 48.)