tud

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (tut).
Meneget er C'hatolikon (tut).
Da geñveriañ gant ar gerioù tud en kembraeg, tus en kerneveureg, tuath en iwerzhoneg, teuta, touta en galianeg.
Gwelet Teutates, doue galian.

Anv-kadarn

tud /ˈtyːt/; adliester : tudoù.

  1. Furm lies an anv-kadarn den.
  2. Kemmadur dre vlotaat atav goude ar ger-mell:An dud, an dud-mañ, an dud-se, an dud all, an dud vras.
  3. An dud vras: an dud ha n'int ket bugale.
  4. Tad ha mamm (goude ur ger-perc'hennañ pe dirak ur renadenn-anv).
  5. Koskor
  6. tud zo
  7. Hep kemmadur en anv-gwan da-heul (e-maez ar reolenn ordinal)
    • ... tud melen èl ma ouiit. ETEB 1982-83/138

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavaroù

Troidigezhioù