befe
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar bez-, pennrann ar verb bezañ, hag an dibenn-ger -fe.
Furm verb
befe /ˈbefːe/
-
- — Ne vefe ket gwelloc'h ? — Befe.
- Mar befe aesoc'h al labour e c'hallfe ar vugale sikour.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Sane. — Va Doue, Herve, aoun am eus na vefemp gwelet o komz an eil gant egile, rak eun tanteziad a vefe graet warnomp, ma vefemp tapet, goude ar pez en deus laket va zad en e benn. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 3.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :
- — C'hwistim e vefe skampet Arnus en-dro ? — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 35.)