penn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : penn-, ma fenn, em fenn

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (penn).
Da geñveriañ gant ar gerioù pen en kembraeg hag en kerneveureg, ceann en iwerzhoneg, penno- en galianeg.

Anv-kadarn

penn /ˈpɛnː/ gourel (liester pennoù)

  1. Ar rann uhelañ eus korf an den.
  2. Rann a-raok korf ul loen.
  3. Penn un dra; unan eus daou benn un dra
  4. Unan.
  5. Den.
  6. Den zo e penn ur strollad : pennaotrou, penn-arme, penndiern, penn-rener : rener uhelañ.
  7. bezañ e penn un dra : → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
  8. ur penn da un dra bennak
  9. troiennoù araogennel
    • diouzh ar penn: eus ar c'hentañ
    • ul lampon diouzh ar penn
  10. troiennoù verbel
  11. E kunujennoù:
  1. Hag ar pennoù vil-se a veze bep Sul oc'h arabadiñ ac'hanon, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 23.)

Deveradoù



Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Divinadelloù

Krennlavarioù

Troidigezhioù