pennaouiñ
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Brezhoneg

Gwechall e oa labour ar merc'hed pennaouiñ ar pezh a oa chomet war-lerc'h an eost (1). (Ar Pennaouerezed, taolenn gant Jean-François Millet).
Etimologiezh
Verb
pennaouiñ /pɛˈnɔwːĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : pennaouet) (displegadur)
- Dastum pennoù-ed unan hag unan war-lerc'h an eost ; teskaouiñ
- Re yaouank e oan evit ober war-dro an eost e-pad an hañv. Paotr an dour pe baotrig da bennaouiñ ne lavaran ket. — (Jean-Claude Miossec, Danevellou, Lenora Timm, 1994, p. 57-58.)
- (dre skeudenn-lavar) Dastum un nebeud traoù amañ hag ahont
- Pennaoued en deus eur bern rimadellou en eur foueta bro, [...]. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 35.)
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troidigezhioù
Daveoù
Roll an daveoù :