dastum

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Verb

dastum /ˈdastym/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Kemer un dra bennak zo war al leur/an douar.
   • - O tastum eun tamm keuneud sec'h emaoun, emezan, evit aoza hor c'hoz tammou boued ha tomma va bugaligou. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 85.)
   • ..., o tastum bodoù sec'h diwar an douar, ... — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)

Deveradoù

• dastumad
• dastumadeg
• dastumadenn
• dastumader
• dastumet

Gerioù kevrennek

• dastumlec'h
• peurzastum

Troioù-lavar

• chom da zastum tachoù

Krennlavarioù

• Gwell eo deski mabig bihan
  Eget dastum madou d'ezan ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 46.)
• Bili war ziribin
  Ne zastumont ket a vezhin
• Ober strakal e skourjezig
  Ne zastum ket kezeg spontik
• Petra a lavar ar gwenan ?
  Evit dastum kemer poan

Troidigezhioù

• galleg : ramasser ^(fr)