poan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar ger latin poena, kar d'ar ger kembraek poen.

Anv-kadarn

poan /ˈpwãːn/ benel (liester : poanioù)

  1. bezañ poan
  2. kaout poan.
  3. kaout mil boan
  4. kemer poan
  5. ober poan → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
  6. n'eo ket a boan, n'eo ket ar boan
  7. ne dalv ket ar boan

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavar

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, Loeiz ar Floc'h, 1927, p. 7.