poan-dent

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet gant « poan » ha « dent ».

Anv-kadarn

poan-dent /pwãn.ˈdɛnt/ benel

1. Poan gant an dent.
2. kaout poan-dent
   • Poan dent ivez he deveze alies ha soñj a zeu din a-wechoù eus c'hwezh an eol fav ter a blave a-reujadoù edro dezhi. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 15.)
   • Poan-dent eo am eus. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 421.)
3. bezañ gant ar boan-dent
4. dont poan-dent da un den.
5. sevel poan-dent da un den.
   • Ur boan-dent spontus a zo savet dezhi — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 79.)

Gerioù heñvelster

• droug-dent

Troidigezhioù

• kembraeg : danodd ^(cy)
• alamaneg : Zahnschmerzen ^(de)
• saozneg : toothache ^(en)