talvout ar boan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar verb talvout, ar ger-mell strizh ar hag an anv-kadarn poan.

Troienn verb

talvout ar boan /Distagadur ?/

  1. Talvezout ar boan; a c'haller kemer poan gantañ; bezañ dellezek eus ur striv, na vezañ aner
  2. Talvout ar boan ober un dra bennak
  3. Talvout ar boan da ub ober udb

Gerioù heñvelster

Troienn

Troidigezhioù