bezo

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Furm verb

bezo /ˈbeː.zo/

1. Furm eus ar verb « bezañ » en eil gour lies an amzer-da-zont, kenster gant « bo ».
   1. hep kemmadur
      • Bezo gwenn , bezo rous, Pep yar a gar he labous.
   2. gant ar c'hemmadur
      • Ra vezo digabestr ma bro. Bro gozh ma zadoù
      • — An dra-ze ne vezo ket pell evit beza great, eme Alexis ; biskoaz den n'en devezo debret kik freskoc'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 282.)
      • — Mar karet, me a vezo paeron d'ho pugel ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 111.)
      • « [...]. Lakait eur penn-gavr d'ezi ha ra chomo ganti e-pad eur sizun penn-da-benn. »
        « A vezo graet. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 168.)
      • « [...]. Daouzek plac'h a vezo ganti. Bep a gap a vezo ganto. [...]. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 199.)
      • — « [...], rak marteze e vezo mat dit ivez bezañ bihan-bihan, diouzh a c'hellfe c'hoarvezout ganit. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 134.)
      • — Ha c'hwi a vezo ivez o tornañ ? a c'houlennas Yun. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
      • kenavezo
      • ra vezo
2. am bezo, devezo, hor bezo

Krennlavarioù

• Mervel a raimp ha n'or-bezo ket bet amzer da ziskuizañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 310.)
• Bezo du, bezo gwenn
  Pep gavr a gar he menn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 312.)
• Bezo du, bezo gwenn
  Pep hini a gar e venn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 312.)

Gwelet ivez

• Stagadenn:Displegadurioù brezhonek/bezañ

Troidigezhioù

• italianeg : (lui/lei) sarà ^(it)