poan-benn
Neuz
Brezhoneg
- Ger kevrennek savet diwar an daou anv-kadarn poan ha penn.
Anv-kadarn
poan-benn /pwãnˈbɛnː/ benel (liester : poanioù-penn)
- Poan santet en ul lodenn eus ar penn.
- Ar boan benn hag ar boan stomok zoken ne virent ket outhi da labourat ha da ober he devosionou hervez he c'hustumm. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 33.)
- Sevel a ris war ma ilin, daoust d'am foan-benn, [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 162.)
- Distanet e oa gouli e skoaz abaoe ma 'z oa bet louzaouet, met ar boan-benn hen dalc'he dihun hag a harze outañ da en em soñjal war e bouez. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 84.)