daou

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

An niver daou
Daou aval
Daou olifantid
Daou veleg
Daou vezeg

Etimologiezh

Diwar dou en henvrezhoneg.
Meneget er C'hatolikon (dou).
Da geñveriañ gant ar gerioù dau en kembraeg, deu en kerneveureg, en iwerzhoneg, dau- en galianeg.

Anv-gwan pegementiñ

daou /ˈdɔw/

  1. Unan mui unan (dirak an anvioù-kadarn gourel unan).

Gerioù heñvelster

Deveradoù


Krennlavaroù

  • Pep bazh he deus daou benn.


Troidigezhioù

Anv-kadarn

daou /ˈdɔw/ gourel, liester daouioù (a-wezhioù)

  1. Niver 2, etre unan ha tri.
  2. Sifr 2.

Raganv

  1. raganv (strizh pe amstrizh)
  2. gant un anv-gwan war e lerc'h


Gerioù kevrennek

Krennlavaroù

  • Pa erru ur c'holl en ti
    Ez erru daou pe dri
  • Skoed em dorn a dalv din-me
    Muioc'h eget daou o vale

Divinadelloù