daoublegañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger daou- hag ar verb plegañ

Verb

daoublegañ /dɔwˈbleːɡã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : daoubleget) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Plegañ war-du an traoñ
  2. Stouiñ izel, krommañ kalz e gein (diwar-benn an dud)

II. verb kreñv eeun

  1. Plegañ un dra bennak e daou damm
  2. Lakaat unan bennak da grommañ kalz e gein

Troidigezhioù