lakaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon lacat. Amprestet digant al latin locāre.[1]

Verb

lakaat /laˈkɑːt/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. lakaat udb en ulb (dindan udb, en udb, war udb)
  2. lakaat en douar (had, legumaj)
  3. Lakaat aon en un den
  4. Lakaat droug, drougiezh, droukrañs, en un den
  5. Lakaat kemm etre daou dra
  6. lakaat mezh d'un den, en un den
  7. Lakaat had, plant, en douar.
  8. Lakaat poell, skiant, en un den


Adstummoù

Deveradoù

Troioù-lavar

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 447.