kein

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(1499) Meneget er C'hatolikon « Queyn ».[1]
Kar d'ar gerioù kembraek cefn, kerneveurek keyn « kein », ha d'ar ger galianek Cebenna, an anv divoutin « les Cévennes » : n'eus kevatal sur ebet estreget er yezhoù keltiek[2].

Anv-kadarn

Kein ur paotr.

kein /ˈkɛjn/ gourel (liester keinoù)

  1. (Korfadurezh) Rann a-dreñv ar c'horf etre ar c'hilpenn hag ar revr.
  2. a-dreñv kein un den
  3. kein-ouzh-kein gant un den : kein-ha-kein

Gerioù kevrennek

Evel rakger
Gerioù kevrennek all

Deveradoù

Troioù-lavar

Krennlavaroù

Liamm diavaez

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :


Alamaneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-gwan

kein /kaɪ̯n/

  1. Ebet.