Mont d’an endalc’had

gwelet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Savet diwar gwel.
Meneget er C'hatolikon (guelet).
Da geñveriañ gant ar verboù gweled en kembraeg, gweles en kerneveureg.
(Furm verb) Savet diwar « gwel- », pennrann ar verb « gwelet », hag an dibenn-ger « -et ».

Verb

Kemmadur Furm
hep gwelet
dre vlotaat welet
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat kwelet
amreizh welet

gwelet /ˈgwɛː.lɛt/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Gwelout, merzout gant an daoulagad.
  2. Enklask, gwiriañ.
    • Hervez lezennoù ar vro, ar roue kozh, pa ne veze ket a baotred, a veze ret dezhañ ober tri goulenn ouzh e zanvez mab-kaer, ha gwelet dre eno hag a-walc’h a furnez, a nerzh-kalon, a spered, a ijin a c’helle kaout an den yaouank [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 10.)

Stummoù all

gwelout

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet gweled, gweloud.

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Furm verb

gwelet /ˈgwɛː.lɛt/

  1. Anv-gwan-verb ar verb gwelet.
  2. Furm ar verb gwelet e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.