gwel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : gwell

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Kavet en henvrezhoneg (uuel).
Meneget er C'hatolikon (guel).
Da geñveriañ gant ar ger kerneveurek gwél.
(Furm verb) Savet diwar « gwel- », pennrann ar verb « gwelet », hep dibenn-ger.

Anv-kadarn

gwel /ˈɡwɛːl/ gourel (liester gweloù, gwelioù)

  1. (ober:) Gweled
    • <skouer>.
  2. Ar pezh a weler: ar gwel eus ar gwad, ar gwel eus ar vro[1].


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troienn

Troidigezhioù

Furm verb

gwel /ˈɡweːl/

  1. Furm ar verb gwelet e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb gwelet en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
    • Gwel eta pehini a gomeri da bried. KAB 3/189

Notennoù