dispenn
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
dispenn /ˈdispɛn/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dispennet) (displegadur)
- Lakaat korf (unan bennak, ul loen bennak) a dammoù
- Eus ar beure, pa sav ar c'higer, ha pa eas da dispenn e borc'hell, e voe souezhet-bras, me ho ped da grediñ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 205.)
- An aotrou Troadeg, o welet edod o vont da zispenn paourkaezh ostiz an Dourdu, a lavaras her lezer da vont d'ar gêr. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 232.)
- — « [...]. Evidon-me, me n' em eus ken naon nemet d' az tispenn, ha da zispenn a rin gant va ivinoù, evel dispenn stripoù. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 144.)
- [...] : un torad dridi, ragaj ganto, o tispenn gant o figosoù, ur c'had hanter vrein, hag ar blev da nijal en-dro dezho. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 170.)
- Dizober/Terriñ (ar pezh a oa graet)
- <skouer.>
- Krignat (diwar-benn an dour)
- <skouer.>
- (Dre astenn-ster) Lakaat un dra bennak a dammoù, freuzañ
- <skouer.>
- (Ent strizh) Diglorañ
- <skouer.>
- (dre skeudenn-lavar) Noazout da vrud unan bennak, gwallvrudañ un den:
- Dispenn un den : komz da zistruj brud vat un den.
- (dre skeudenn-lavar) Na zegouezhout mat gant un dra bennak
- <skouer.>
- palefarzhañ, pa gomzer eus korf loen pe den:
Troidigezhioù
blev
digoumoul
Troioù-lavar
- dispenn an droug graet : digoll
- dispenn e gaoz : en em zislavaret
- dispenn hent unan bennak : heuliañ unan bennak
- dispenn roudoù unan bennak
- dispenn ur bilhed : ober arc'hant bihan diwarnañ
Troidigezhioù
- galleg : dépecer (fr) ; écarteler
- galleg : détruire (fr)
- galleg : détruire la réputation (fr) , médire (fr) (de)
- galleg : mettre en pièces (fr)
- galleg : suivre (fr) (les traces)
Anv-kadarn
- Distruj
- Ar pezh a chom goude graet al labour dispenn.