diwarnañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di- ha warnañ.

Furm araogenn

diwarnañ /diˈwarnã/

1. Furm an araogenn diwar, displeget en trede gour unan gourel.
   • An arched a voe lamet e c'holo diwarnañ, hag unan anezho a voe lakaet da azezañ e-barzh. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 31.)
   • E korf e roched e oa eno o krennañ ar c'harz, an dour o tiruilhal diwarnañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 284.)
2. mont diwar unan bennak
   • N’a ket ar boan-benn diwarnañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 141.)

Troidigezhioù

• galleg : ^(fr)