divesker
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-gwan pegementiñ div hag an anv-kadarn esker.
Anv-kadarn
divesker /diˈweskɛr/ daouder benel (furm vihanaat : diveskerig, liester diveskerioù)
- (Korfadurezh) Daouder an anv-kadarn gar
- — Ya, koulz eo deomp, rak skornet eo dija va divesker a-zindanon. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 61.)
- Va daoulagad a drelle, va divesker a horjelle, edon o vont da zempla... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 47.)
- ... ha kement en doa evet ma horelle war e zivesker. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 61.)
- Krenañ a reas e zivesker dindanañ. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 95.)
- Dall e oa, seizet e zivesker, [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 36.)
- — « Mamm, bronn din, » eme ar skilbaotr, ken tev e zivesker hag e zivrec'h ha postoù ur gwele-kloz, ha ken bras e benn hag ur girin da lakaat dienn. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 69.)
- Alan a sellas dirazañ ouzh Tekla o c'haoliata ar poulloù dour gant he divesker kilhog-raden. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 409.)
- Kregiñ a reas ar c'hrenerezh en e zivesker ; krenañ a rae, hep ma c'helle mirout. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 65.)
- Unan oa intañvez, koeñv en he divesker, un avu direnket, 'michañs oa c'hwez-fall gant he anal, ec'h ! — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 54.)
- Kaer o devoa e zivesker bezañ treut ha hir, [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 15.)
- Frizeier ha korre oa kordennet en-dro d'ar penn ha d'an divesker. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 25.)
- Mall zo warno da zivorza o divesker . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 45.)
- Hag hi seder war he divesker moan ha mistr ha war he zreid na stokent ket ouz an douar, koulz lavarout. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 93.)