gar

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : -gar

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (gar).
Da geñveriañ gant ar gerioù gar e kembraeg, garr e kerneveureg ha gairr en heniwerzhoneg.
Deuet eus ar ger keltiek *garros a zeufe marteze eus ar furm *ǵʰs-r-, deveret diwar ar wrizienn indezeuropek *ǵʰes- « dorn ».

Anv-kadarn

gar /ˈɡɑːr/ benel (daouder : divharliester : garoù)

  1. (Korfadurezh) Unan eus izili traoñ un den pe brimat all, etre e gof hag e dreid.
  2. gar ur wezenn
    • ... ouz gar ar weenn e ra eun toull ... — (PIPI 1908, p. 18.)


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kar
dre vlotaat gar
dre c'hwezhañ c'har
dre galetaat digemm
amreizh digemm

gar /ˈɡɑːr/

  1. Furm kemmet ar verb karout e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

Krennlavarioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « gar » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia


Kembraeg

Etimologiezh

Anv-kadarn

gar /ɡar/ benel

  1. Gar.

Gerioù heñvelster