grae

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gra-, pennrann ar verb ober, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

grae /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb ober e trede gour unan an amdremened en doare-disklêriañ
Ne zebre ket ? — Grae.
P'en deveze ur gourdrouz bennak da ober da unan eus e veleien, her grae gant kement a zouster ma teue, e berr gomzoù, da c'hounit ar galon. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 16.)
Ar re-ze a ree karillon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 84.)
Hennez a ouïe toud ar yeziou a ree ar hizier. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 559.)

Troidigezhioù