pennfolliñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn pennfoll hag al lostger -iñ.

Verb

pennfolliñ /pɛnˈfɔlːĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : pennfollet) (displegadur)

1. Koll e vestroni war e emzalc'h (diwar-benn an dud, al loened)
   • Ne dalveze ket ar boan reiñ nec'hamant d'an itron Dursley, pa ne rae nemet pennfolliñ seul wech ma kleve meneg eus he c'hoar. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 8.)

Gerioù heñvelster

• breskenn
• follañ

Deveradoù

• pennfollus

Troidigezhioù

• galleg : avoir le vertige ^(fr)
• galleg : s'affoler ^(fr)
• galleg : s'emballer ^(fr)

pennfolliñ verb kreñv eeun

1. Lakaat unan bennak da goll e vestroni warnañ e-unan (diwar-benn an dud, al loened)
   • <skouer.>

Troidigezhioù

• galleg : affoler ^(fr)