koll

Brezhoneg

Verb

koll /ˈkɔlː/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kollet) (displegadur)

1. Mont tra pe dra digant un den
   • Gwelloc'h e vije bet gant Marc'h, roue Poulmarc'h, koll e rouantelez eget koll e varc'h Morvarc'h. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 39.)
2. koll e hent
3. koll e benn, koll e spered:
4. koll e skiant, koll e skiant-vat : koll e spered
5. koll ul lagad
   • Hennezh a zo o paouez koll ul lagad, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 394.)
6. koll e vrezhoneg
7. koll amzer, koll e amzer
   • Met koll amzer a raen ha kenderc'hel a reas va gwreg d'ober buhez d'an apotiker, [...]. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 16.)
8. koll e boan
9. koll sont
10. koll ur bugel: moumounañ ur bugel betek re:
11. Mervel den pe zen digant un den:
    • Koll e dud, koll ur bugel
    • koll e vuhez : mervel
    • koll e enor: bezañ dizenoret
12. mont da goll : bezañ kollet
13. chom da goll: chom da vreinañ, pa gomzer eus legumaj, boued
14. koll ar gwel eus un den

Deveradoù

• kolladenn
• peurgoll

Krennlavarioù

• Abred na goll jamez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 302.)

Rimadell

• Yec'hed deomp holl, Hemañ zo 'vont da goll!

Troioù-lavar

• koll anaoudegezh, koll e anaoudegezh
• koll e neudenn
• koll e oremus
• koll e benn
• koll penn e gudenn
• koll penn e neudenn
• koll poell e gudenn
• mont da goll

Troidigezhioù

• kembraeg : colli ^(cy)
• galleg : perdre ^(fr)
• italianeg : perdere ^(it)
• saozneg : lose ^(en)
• portugaleg : perder ^(pt)
• spagnoleg : perder ^(es)

Anv-kadarn

koll gourel; liester : kolloù

1. • Herve. — Na pebez koll e vije bet ar maro-ze ? — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 12.)
   • Ne vije ket ur gwall goll.
   • Me am eus bet un tamm mat a goll war ma buoc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 265.)
   • Evel a welit , e soñjen er c'holl kerkoulz hag er gounid. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 81.)

Deveradoù

• digoll
• kollad
• kolladenn
• kolladenniñ
• koller
• kollidigezh
• kollidik
• kollus

Gerioù kevrennek

• koll-bugale
• koll-boued
• koll-kalon
• koll-mezh
• koll-skiant
• koll-sont

Troioù-lavar

• mont da goll

Krennlavarioù

• Pa erru ur c'holl en ti
  Ez erru daou pe dri

Troidigezhioù

• galleg : perte ^(fr)

Anv-gwan

koll

1. O koll:
   • En dro-mañ omp koll — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 265.)
   • Piv zo koll?
   • Bezañ en tu-koll

Troidigezhioù

• galleg : perdant ^(fr)