breskenn
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn 1
breskenn /ˈbreskɛn/ hollek gourel
- Bezañ e breskenn.
- Ar re-se ivez a oa e breskenn, ha chuchumuchu ganto e-leizh o genaouioù, nemet boest ebet etre o daouarn da zastum gwenneien. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 8.)
Troioù-lavar
- mont da vreskenn, mont e breskenn : breskenn ; (Dre astenn-ster) dirollañ
Troidigezhioù
- galleg : état d'affolement (fr)
Anv-kadarn 2
breskenn /ˈbreskɛn/ benel (liester : breskennoù)
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
Troidigezhioù
- galleg : appogiature (fr)
Verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | breskenn |
| dre vlotaat | vreskenn |
| amreizh | vreskenn |
breskenn /ˈbreskɛn/ verb gwan (anv-gwan-verb : breskennet) (displegadur)
- Pennfolliñ, peurvuiañ diwar flemmadenn ar moui ha, skampañ a-dizh (diwar-benn ar saout)
- Redek a-dizh a-greiz-pep-kreiz, diwar abeg pe abeg (diwar-benn loened all, pe tud, pe traoù)
- Ha neuze ur banne aezhenn-vor a rafe vad d'am penn melenet hag a lakafe va bodoù spern da vreskenn kuit. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 12.)
Troioù-lavar
Troidigezhioù
- galleg : courir (fr) (vache affolée); * galleg : prendre le mors aux dents (fr) (kezeg)