kuit
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar ar ger gallek "quitte"
Anv-gwan
kuit /ˈkɥitː/
Adverb
kuit /ˈkɥitː/
- adverb implijet war-lerc'h verboù zo (a-wechoùigoù e-kwit)
- kerzh kuit
- Emaomp kuit : emaomp o vont kuit.
- Deomp kuit. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 134.), — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 295.)
- aet kuit
- breskenn kuit
- dic'hastañ kuit
- dont kuit
- fardiñ kuit
- kas kuit
- lemel kuit
- loc'hañ kuit
- nijal kuit
- redek kuit
- riklañ kuit:
- An tamm dioc'h ar mor a riklas kuit ha ne voe gwelet mui. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 28.)
- ripañ kuit, en em ripañ kuit
- sachañ kuit
- skarañ kuit
- skarzhañ kuit
- skeiñ kuit
- skrabañ kuit
- skubañ kuit
- steuziañ kuit
- tec'hel kuit
- tennañ kuit
- troc'hañ kuit
- E frazennoù pe lavarennoù hep verb :
- Egile a gemeras ar groaz ha kuit ac'hano ganti, hep lavaret ger. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 33.)
- Hag ar paotr kuit ken seder ha tra. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 182.)
- En droienn ha kuit dre eno
Nederlandeg
Anv-kadarn
kuit benel/gourel