saout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Saout brizh-du

Etimologiezh

Eus an henvrezhoneg solt « moneiz, gwenneg », amprestet digant al latin pobl solidus « pezh moneiz aour ». Da geñveriañ gant ar gerioù swllt « shilling » e kembraeg ha sols « shilling » e kerneveureg.

Furm anv-kadarn

saout /ˈsɔwt/

gourel benel
unander tarv buoc'h
liester tirvi saout, bioù
  1. Furm lies an anv-kadarn buoc'h.

Gerioù heñvelster

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troiennoù keñveriañ

Krennlavaroù

  • Ar saout a zebr lann
    A vez druz o amann
  • Ar saout mat a vez gwerzhet eus ar gêr
  • Da c'hortoz ar geot da sevel e varv kalz a saout gant an naon
  • Diouzh an aez
    Eo kas ar saout er-maez
  • Ebrel gant e gontelloù
    A gign ar saout hag al leueoù
  • Itron Varia-Druez hag an Aotrou Sant Pêr
    A ro d'ar gwall saout kerniel berr
  • Mar da an deñved da saout
    Ez eus glav da gaout
  • Pa zeu ar mennedigoù da saout
    Ez eus glav da gaout
  • Roit d'ar saout boued fraezh
    Hag e savo dienn war al laezh

Rimadell

  • Sant Herbot, mestr ar zaoud. Ivon Krog, Dre ar spont , 1919.

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « saout » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia