geot

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet e henvrezhoneg guelt.

Meneget er C'hatolikon (gueautenn).

Da geñveriañ gant an anvioù-kadarn gwellt e kembraeg, gwels e kerneveureg ha gelt « peuraj, pasturaj » e heniwerzhoneg.

Deuet eus un anv-kadarn keltiek *gʷeltā, deveret diwar ur verb *gʷel-o- « peuriñ » (miret evel gelid e heniwerzhoneg).

Anv-kadarn

geot /ˈɡɛwt/ gourel strollder (unander geotenn)

1. Plant glas
   • E-touez ar geot-se, a dape dezhe betek o c'hof, e oa div vuoc'h. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 285.)
   • ...E veze hi o c'hoarzhin o welet ac'hanon o choukata bec'hioù geot sec'h eus an tornaodoù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 75.)
   • Sell, ur glesker bihan e-mesk ar geot ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 175.)
   • Hedañ a reas ar stêr ur pennad, hag ec'h azezas war ar geot, eus tu an dour. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 40.)

Adstummoù

• geaot, yeot, gwelt

Troidigezhioù

• alamaneg : Gras ^(de)
• galleg : herbe ^(fr)  benel
• italianeg : erba ^(it)  benel
• iwerzhoneg : féar ^(ga)  gourel
• kembraeg : gwellt ^(cy)
• kerneveureg : gwels ^(kw)
• nederlandeg : gras ^(nl)
• poloneg : trawa ^(pl)  benel
• saozneg : grass ^(en)
• skoseg : feur ^(gd)  gourel
• spagnoleg : hierba ^(es)  benel , grama ^(es)  benel

Daveoù

Roll an daveoù :