dall
 Gwelet ivez : Dall, dal
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- Kavout a reer ar ger-mañ en henvrezhoneg (dall).
- Meneget er C'hatolikon[1].
- Da geñveriañ gant ar gerioù kembraek, kerneveurek, iwerzhonek dall ha galianek dallus.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | dall |
| Derez-uheloc'h | dalloc'h |
| Derez-uhelañ | dallañ |
| Derez-estlammiñ | dallat |
dall /ˈdalː/
- A zo disteraet a galz e weled, pe n'hell ket gwelet tamm ebet.
- Ur mab dezhañ a zo dall hag egile zo kamm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 84.)
- dall evel ar yer en eost : evel badaouet
- Dilemm, pa gomzer eus ur gontell pe ul lavnenn.
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
Krennlavar
- Gwechall... an hini n'en devoa ket daoulagad a oa dall. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 388.)
Troidigezhioù
Anv-kadarn
dall /ˈdalː/ gourel (liester : dalled, dallien, dallion)
- Den dall.
- Gwelomp, evel ma lavare an dall.
- Digouezet en eur c'hroazhent, e kav eur paour-kaez dall koz hag a c'houlenn an aluzen digantañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 136.)
Krennlavar
- Gwelomp, eme an dall, pa en devoa kollet e vazh ha kavet un all. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 388.)
Troidigezhioù
Adverb
dall /ˈdalː/
Daveoù
Roll an daveoù :
Kembraeg
Etimologiezh
- Sellet ouzh an etimologiezh e kevrenn ar brezhoneg.
Anv-gwan
hag
Anv-kadarn
dall /Distagadur ?/ gourel, liester deillion
- Dall.
Krennlavar
- Yng ngwlad y deillion mae'r unllygeidiog yn frenin.
Kerneveureg
Etimologiezh
- Sellet ouzh an etimologiezh e kevrenn ar brezhoneg.
Anv-gwan
dall /Distagadur ?/
- Dall.