dizallañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag ar verb dallañ.

Verb

dizallañ /diˈzalːã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dizallet) (displegadur).
I. verb gwan

  1. Adkavout ar gweled
  2. (Dre leterc'hañ) Dont da welet pe da gompren un dra bennak ha ne weled ket pe ne gomprened ket betek-hen

II. verb kreñv eeun

  1. Reiñ ar gweled en-dro (da unan bennak pe da zaoulagad unan bennak)
  2. (Dre leterc'hañ) Ober da (unan bennak) gwelet pe gompren un dra bennak ha ne wele ket pe ne gomprene ket betek-hen

Gerioù kar dre o ster

Troidigezhioù