aezhenn

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn 1

aezhenn /ˈɛːzɛn/ hollek benel (liester : aezhennoù)

1. Doare brumenn skañv a sav eus an douar pe dour ar stêrioù, al lennoù, hag all
   • Ha neuze ur banne aezhenn-vor a rafe vad d'am penn melenet — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 12.)
   • Geot ar parkeier, bleuñv ar pradeier, kivni ar vein, touskan ar gwez, an ezenn o redek er saonenn, pep tra a hop : « Marc’h en deus diskouarn e Vorvarc’h ! » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 42.)
2. Aezhenn dour : doare brumenn wenn, skañv, a sav diwar un dourenn zo o virviñ hag a dro e dour pa gej ouzh ur c'horreenn zo yen pe yenoc'h ; stad aezhel an dour
   • <skouer.>

Gerioù heñvelster

1. mogedenn, morenn
2. burezh, mogedenn

Troidigezhioù

• galleg : vapeur ^(fr)

Anv-kadarn 2

aezhenn

1. C'hwezhadenn avel skañv
   • Un aezenn yen a zo. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 187.)
   • Un aezhenn a oa o hejañ ar girzhier krennet a-zoare e Privet Drive. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 22.)
2. Gaz (a-wechoù)
   • <skouer.>

Troidigezhioù

• galleg : brise ^(fr) , zéphyr ^(fr)
• galleg : gaz ^(fr)

Deveradoù

• aezhennañ
• aezhenner