dibennañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan dibenn hag al lostger -añ.

Verb

dibennañ /diˈbɛnːã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Troc'hañ ar penn da (diwar-benn an dud pe al loened).
   • Trifina a dec’has kuit ur mintinvezh asambles gant un nebeud servijerien. Mes Komor a redas var he lerc’h, hag o vezañ he faket e kichenik Gwened, e tibennas anezhi gant un taol kleze. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 751.)
   • - Dibennet o deus eur roue, perak ne dibennfent ket eur c'hloareg ? — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 167.)
2. Troc'hañ al lodenn uhelañ (diwar-benn ar plant).
3. Paouez a vezañ pennhêr, mab nemetañ.
   • Lom a oa droug ennañ o vezañ ma oa dibennet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 103.)

Gerioù heñvelster

• dic'houzougañ
• divegañ

Deveradoù

• dibennerez
• dibennerezh
• dibennet
• dibennidigezh

Troidigezhioù

• galleg : décapiter ^(fr)
• galleg : écimer ^(fr) , étêter ^(fr)
• galleg : cesser d'être fils unique ^(fr)