dibennañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan dibenn hag al lostger -añ.

Verb

dibennañ /diˈbɛnːã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Troc'hañ ar penn da (diwar-benn an dud pe al loened).
    • Trifina a dec’has kuit ur mintinvezh asambles gant un nebeud servijerien. Mes Komor a redas var he lerc’h, hag o vezañ he faket e kichenik Gwened, e tibennas anezhi gant un taol kleze. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 751.)
    • - Dibennet o deus eur roue, perak ne dibennfent ket eur c'hloareg ? — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 167.)
  2. Troc'hañ al lodenn uhelañ (diwar-benn ar plant).
  3. Paouez a vezañ pennhêr, mab nemetañ.

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù