dic'houzougañ
Neuz
Brezhoneg
Verb
dic'houzougañ /diɣuˈzuːɡã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dic'houzouget) (displegadur)
- Troc'hañ e c'houzoug da unan bennak, da ul loen bennak[1]
- « Mab, » emezañ, « sav ha dic'houzoug an tri-ze. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 214.)
- Kement hini a laz a dlefe beza dihouzouget. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 110.)
- Gant un taol dant hag un taol ivin al leon ne voe ket pell evit dic'houzougañ al loen marv. — (Gab Milin, Marvailhoù Bro-Leon, Hor Yezh, 1999, p. 119.)
- (dre skeudenn-lavar) Terriñ gouzoug ur voutailh
- Arabad eo din dihouzouga ma boutaillou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 110.)
- Dic'houzougañ ur falc'h : terriñ ar stag etre al lavnenn hag an troad[1]
- Louiz e-neus dihouzouget e falh o troha raden. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 110.)
- Yann e-neus dihouzouget e falh o troha raden, re e sache warni. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 453.)
- Klask uhelaat ar gouzoug da welout pelloc'h, pe dreist ar re all en un engroez.
Deveradoù
Notenn
- ↑ 1,0 ha1,1 Martial Ménard, Geriadur brezhoneg An Here, 2001, pajenn 288b.