stag
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Brezhoneg
Etimologiezh
- (Anv-gwan) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
- (Furm verb) Savet diwar stag-, pennrann ar verb stagañ, hep dibenn-ger.
Anv-gwan
Derez | Furm |
Derez-plaen | stag |
Derez-uheloc'h | stagoc'h |
Derez-uhelañ | stagañ |
Derez-estlammiñ | stagat |
stag /ˈstɑːk/
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
- Stag eo ar saout?
- bezañ stag ouzh udb
- Pevar c’harr gant pevar a gezeg stag ouzh pep hini. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 177.)
- … ober ur sug kalz tevoc’h evit an hini en devoa gwelet stag ouzh troad an demezell … — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 27.)
- bezañ stag ouzh ar madoù evel an touseg ouzh e vern douar, YAG
- bezañ ouzh e stag
- Hag hen kuit ac'hano da Gerc'hoenner, da zistaga Polidor, ki chase braz an Aotrou Borgne de la Tour, [...], ha ne rea nemed harzal ouc'h he stag. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 27.)
- bezañ stag e deod dre an daou benn: na vezañ distagellet
Deveradoù
Troioù-lavar
Troidigezhioù
Furm verb
stag /ˈstɑːk/