distagellet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar distagell-, pennrann ar verb distagellañ, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

distagellet /di.sta.ˈɡɛlː.et/

1. Anv-gwan-verb ar verb distagellañ.
   • Hennezh en doa distagellet din ma zeod d'am oad a bemp bloaz. Heptañ e vijen bet mut, me hag a gar kement kaozeal.^[1]
   • An hini he devoa distagellet hemañ he devoa gounezet he femp gwenneg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 120.)
   • Hennezh zo distagellet mat. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 120.)
2. Furm ar verb distagellañ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.

Troidigezhioù

• galleg : délié ^(fr) (de la langue)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Pêr-Jakez Heliaz, Divizou eun amzer gollet, Emgleo Breiz, 1966, p. 11.