luch

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet eo bet digant ar ger gallek kozh, losche, a zeu eus ar ger latinek luscus, born.^[1]

Anv-gwan

luch /'lyʃ:/; benel luchez.

1. Loagr.
2. Lagad, daoulagad luch, penn luch.
   • Penn luch — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 327.)
   • Daoulagad luch !
3. Kaout ul lagad luch, daoulagad luch.
4. Bezañ luch :

-Ha ret eo dit bez’ luch pe dall

Benn ober din-me kement all.

-Me n’on ket na dall na luch

Met c'hwi eo Gwilhou hag e furch. — (Gwilhou ar Bleiz, tamm kreiz.)

Deveradoù

• luchadenn
• luchañ, luchiñ
• luchennerez
• lucher
• lucherezh
• luchez
• tarluch
• tarluchañ, tarluchiñ
• tarlucher

Gerioù kevrennek

• penn-luch (kunujenn)
• luch-loakr
• luch-pezhell
• luch-pik

Gerioù enepster

• diluch

Notenn

Hervez Françoise Gaudu (Bear/Plounevez-Moedeg), n'eo ket henvel ster loakr (a sell a-dreuz hag a gren e zaoulagad) ha hini luch (a sell a-gorn). — (Frañsez Vallée, Dictionnaire du breton du Trégor-Goëlo et de Haute Cornouaille, 2014, p. 375.)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Dictionnaire étymologique du breton

Anv-kadarn

luch /'lyʃ:/; benel luchez; liester luched.

1. Loagr.
   • Al luch a vez graet anezhañ, dres abalamour ma'z eo bihanoc'hik e lagad kleiz eget e lagad dehou. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 1.)

Etimologiezh

Eus ar verb luchañ.

Furm verb

luch

1. • Me a vez ma c'houez ken e luch ar yer outañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 327.)

Iwerzhoneg

luch