hor befe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan perc'hennañ hor ha befe, furm displeget ar verb bezañ

Furm verb

hor befe /ɔrˈbefːe/

1. Furm ar verb en devout/kaout e kentañ gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout
   • Na dit ket da grediñ evelato hor befe-ni aon ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 90.)
   • — Kabiten, eme eur serjant, me gaf d'ign eo eun tamm dismegansuz evidomp mont e kear gand eur vaouez ereet he daouarn d'ezhi. Lavaret a rafe an oll hor befe aoun raz-hi, ni soudarded. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 285.)

Stummoù rannyezhel

• hon befe

Gwelet ivez

• hor bije

Troidigezhioù

• galleg : (nous) aurions ^(fr)