karfen

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar kar-, pennrann ar verb karet pe karout, hag an dibenn-ger -fen.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	karfen
dre vlotaat	garfen
dre c'hwezhañ	c'harfen
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

karfen /ˈkar.fen/

1. Furm ar verb karet/karout e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
   • Hep kemmadur :

   — [...]. Evelato, evit miret na deufen da ankounac'haat ac'hanout, e karfen kas ganen da batrom a zo aze, mar kerez rei anezan d'in. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 5.)

   • Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a hag ar rannig-verb nac'h na da skouer) :

   Ne ran ket forz na brall gant an daou-ze, mez Baraz a garfen gouzout pelec'h eo chommet. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 67.)

   Sane. — Ho mab a zo a oad ganen ha kement e karan anezan ma na garfen kaout den-all ebed nemedoc'h da skolia ac'hanon. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 4.)

   Gant-se ne garfen ket mervel a varv soubit. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 239.)

Gerioù kar dre o ster

• karjen

Troidigezhioù

• galleg : (j')aimerais ^(fr)  ; (je) voudrais ^(fr)