karet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan) Eus an anv-gwan-verb karet.
(Furm verb) Savet diwar kar-, pennrann ar verb karout, hag an dibenn-ger -et.

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen karet
Derez-uheloc'h karetoc'h
Derez-uhelañ karetañ
Derez-estlammiñ karetat

karet /ˈkɑːret/

  1. A garer.
    • Anna-gozh a zo eus ar familh, evel ma vez roet da Yann-gozh ar plas a vez roet, er familh, d'un eontr karet. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 39.)
    • un den din da vezañ karet — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 86.)
  2. gant ar c'hemmadur
    amzer dremenet
    mamm garet

Troidigezhioù

Furm verb

karet /ˈkɑːret/

  1. Anv-gwan-verb ar verb karout.
  2. Furm ar verb karout e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.
    • Karet Doue: an neb en deus ar garantez-se zo pinvidik a-walc’h goude ma n’hen gouvezfe ket. BUAS 651