patrom

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

patrom; patromoù

  1. skeudenn
    • - [...]. Evelato, evit miret na deufen da ankounac'haat ac'hanout, e karfen kas ganen da batrom a zo aze, mar kerez rei anezan d'in. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 5.)