forzh
 Gwelet ivez : forz
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- Meneget er C'hatholicon (1499): forz.[1]
Adverb
forzh /?/
Krennlavaroù
- Forz tud ha fall sikour. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 303.)
Anv-kadarn
forzh /?/
- Bezañ forzh
- n'eus forzh
- N'eus ket a forzh ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 37.)
- ober forzh, a ub, eus ub, gant ub (pe udb)
- Me a ra forzh petra a vo graet?— (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 163.)
- na ober forzh: bezañ ingal da un den
- Me ne ran forzh kaer piv. KAB 3/165
- — Foei ! Me ne ran forz gant kement-se, na gant patatez, na gant o flusk ; met dec'h e oa ar gwener, ha me eo a walc'has ar stalikerez, sonj am eus re vat ! — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 123.)
- ...ne reont forzh peseurt gevier da skignañ en-dro dezho , SKKR 245
- Kerlaban. — Me ne ran ket kalz a forz penaoz e komzint, gant ma livirint d'in ar pez am eus ezomm da glevet. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 37.)
- Me na ran ket a forz, gand ma teuio dioustu. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 13.)
- Me ne ran ket a forzh — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 163.)
- na ober na forzh na brall
- krial forzh
- forzh ma buhez!
- foeltr forzh
Deveradoù
Krennlavaroù
- Pa vez tomm an heol da Ouel ar Chandelour e ya al louz d'e doull en ur grial forzh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 326.)
- Forzh da vale
E reer roud hep dale. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 22.)
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
forzh /?/ benel (liester: ferzhier, forzhioù)
- Lodenn diabarzh izelañ organoù reizhel ur vaouez.
- <skouer>
Liamm diavaez
Daveoù
Roll an daveoù :
- ↑ Jehan Lagadeuc, Forz, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.