Mont d’an endalc’had

kasas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kas-, pennrann ar verb kas, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

kasas /ˈkasːas/

  1. Furm ar verb kas e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
[...], hag o tremen e kasas gantañ ur berenn en e veg. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.)
[...], e trouc'has he fevar zroad diouti, e kasas anezo d'an ti hag e lavaras d' e wreg : [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 91.)
Jakez a gasas arre ar c'horf marv d'ar park 'lec'h ma oa kezeg Koadiliav, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 206.)
An amezeg, madelezhus abaoe ar penn kentañ, a gasas ac'hanon betek dor ma zi : [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 36.)

Troidigezhioù