beg

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

beg /ˈbeːk/ gourel (furm vihanaat : begig, liester begoù)

1. Penn un dra bennak.
   • Beg ar c'hrav. — (?, p. ?.)
   • - Sell ! Yun, ha dont a ri da zornañ warc'hoazh, e-lec'h chom amañ, war beg an duchenn, da zigeriñ da c'henou ? — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
2. Genoù.
   • Serr da veg. Serrit ho peg. — (?, p. ?.)
3. Ur beg abred, ur beg a-raok
   • Mari a vez gant he beg abred ivez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 11.)
4. Bezañ hir e veg: bezañ begek, teodek
   • Ar vugale-mañ zo hir a-walc'h o beg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 217.)
5. ober e veg da ub : lavarout dezhañ petra a ranko lavarout
6. N'eo ket bras a-walc'h da veg da lavarout ker Roc'h?

Deveradoù

• begad
• begañ
• begant
• begata

• beg-douar
• beg-du
• beg-e-dog
• begeg

• begek
• begenn
• begerez
• beger-kreionoù

• beg-hir
• begig
• beg-melen
• beg-sabrenn

Krennlavarioù

• Dre o beg e tozv ar yer.
• Re ziwezhat eo da harz
  Pa vez aet ar beg e-barzh
• Tri zra a lak ar bed da vont :
  Beg ar soc'h, beg ar vronn,
  Ha beg an ibil pa vez sonn.

Troioù-lavar

• kavout beg ar skeul

Troidigezhioù

• galleg : bouche ^(fr) , bec ^(fr) , extrémité ^(fr) , pointe ^(fr)