diganimp
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm araogenn
| Gour | Furm |
| U1 | diganin, diganen |
| U2 | diganit, diganez |
| U3g | digantañ |
| U3b | diganti |
| L1 | diganeomp, diganimp |
| L2 | diganeoc'h |
| L3 | diganto, digante |
| D | diganeor |
diganimp /diɡãˈnĩm(p)/
- Furm an araogenn digant, displeget er c'hentañ gour lies
- Er-mare-mañ n'ouzon na muioc'h na nebeutoc'h egedoc'h, met bremaik marteze e teurvezo an estren-se diskleriañ dimp e anv hag ar pezh a fell dezhañ goulenn diganimp, nemet ha nijet e vefe pell ac'han, feuket hag anwazet gant ho toareoù... — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 18.)
- — Ya, hon hini-ni a oa bet skrapet diganimp gant an arme, e derou ar brezel, ha roet e oa bet hennezh dimp, dre 'n avani ma oa bet gloazet un tammig. [...]. » — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 35.)
- « N'hallomp ket monet ac'hanen diouzhtu bete-gouzout o defe ar re all ezhomm sikour diganimp. » — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 61.)
- — [...]... Bezañ bet karet ken kreñv, ken don, goude ma vefe aet diganimp an hini hon c'hare, a roio dimp gwarez da viken. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 308.)