am boa
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
am boa /Distagadur ?/
- Furm ar verb en devout/kaout e kentañ gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
- C'hoant am boa da vont etouez ar raoz-se, enn unan euz ar goueriou bian, pella ma c'helchenn dioc'h an hent braz. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 23.)
- Me am-oa c'hoant da vond ganeoh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 10.)
- An aluzenn-ze am-oa bet digand Annaïg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 47.)
- Ma n'am-bije ket erbedet ma gwenneien n’am-oa[2] ket bet a êz da zevel an ti-mañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 150.)
- Ma Doue benniget!
Pebezh torad filiped!
Triwec’h vi am boa laket
Ha naontek filip am eus bet. — (?, p. ?.)
Gerioù kar dre o ster
Notenn
- ↑ Savet diwar ar rannig-verb a ha 'm ; implijet e vez war-lerc'h ur rener (ar raganv-gour me) pe ur renadenn eeun, sañset.
- ↑ Oc'h ober evit doare-divizout.
Gwelet ivez
- am beze (stumm boaz)
- az poa (ez poa), en devoa (en doa), he devoa (he doa), hor boa, ho poa, o devoa (o doa)