oferenn

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

oferenn /oˈfeːrɛn/ benel (liester : oferennoù, oferinier)

1. Lid ma kinnig ur beleg korf ha gwad Jezuz-Krist dindan spesoù ar bara hag ar gwin
   • Lakaat kernioù war he fenn Ha mont ganti d'an oferenn. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 122.)
   • En em gavout a reant o-daou kichen-ha-kichen hag, a-hed ar brezegenn hag a-hed an oferenn, ho pije gwelet anê o vousc'hoarzin hag o kuzutal. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 67.)
   • Ha koulskoude petra an diaoul en deus ar person da damallout d'eoc'h, c'houi hag a weler « bep sul, bep gouel en oferen ». — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 36.)
   • [...], da skouer da di ur beleg yaouank bennak o kanañ e oferenn gentañ, d'ar pardonioù tra-war-dro, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 51.)
   • Gand piou emañ an overenn hizio ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 389.)
   • Munut e oa ar vezhekadenn, rak tro pe dro e veze lakaet ouzh e sav evel-se, betek koulz an oferenn, meur a zanvez-lean, re vignon d'e gousked. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 15.)
   • Gwelet em boa anezhañ disul bet en oferenn. TBP

Deveradoù

• oferenner
• oferennañ, oferenniñ

Gerioù kevrennek

• oferenn-blaen
• oferenn-bred
• oferenn-eured
• oferenn-lid
• oferenn-nevez
• oferenn-veure
• oferenn-war-blaen
• oferenn-war-gan

Troioù-lavar

• bezañ bet en oferenn sant Tremen
• lakaat un oferenn gant unan bennak : evit un den marv
• lavaret an oferenn
• respont an oferenn

Troidigezhioù

• galleg : messe ^(fr)  benel
• italianeg : missa ^(it)  benel
• saozneg : mass ^(fr)
• spagnoleg : misa ^(es)  benel

Gwelet ivez

• Ar pennad « oferenn » e-barzh Wikipedia