piv
Brezhoneg
Etimologiezh
- Meneget er C'hatholicon (1499): piu.[1]
- Meneget er Sacré collège de Jésus (1659): piou.[2]
- Diouzh ar c'hent-predeneg *puɨ, diouzh ar c'hent-keltieg *kʷēs ha diouzh ar c'hent-indezeuropeg *kʷis.
- Da geñveriañ gant ar c'hembraeg pwy hag ar c'herneveureg piw.
Raganv-goulenn
piv /ˈpiw/
- Raganv-goulennata, diwar-benn un den pe tud
- piv out? piv eo? piv oc'h? piv int?
- Ha goulskoude, piou oar? — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 8.)
- - « Piv an desketañ en ti ? » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 7.)
- « ... piou ar gorrigan he deus graet ken divalo d’ho penn-roue ? Piou en deus disleberet ho tremm gaer ? — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 43.)
- e goulennoù ameeun (gouzout, klevout piv)
- Diouzh klevout ar besketaerien o komz avat e c'houvezot diarvar piv a zo deuet-mat dezho ha piv n'eo ket, piv a zo un den ha piv n'eo ket. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 45.)
- Ret e vo tenna plouz berr da houzoud piv a c'hoarïo da genta. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 421.)
Troiennoù
Daveoù
Roll an daveoù :
- ↑ Piu, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.
- ↑ Le Sacré collège de Jésus, divisé en cinq classes, où l'on enseigne en langue armorique les leçons chrétiennes..., Julien Maunoir (1606-1683), lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.